Szkoła Podstawowa im. Marcina Bielskiego w Białej

PRZYKŁADY DOBRYCH PRAKTYK

PAMIĘTAMY O PRACOWNIKACH SŁUŻBY ZDROWIA.

Uczniowie klasy I postanowili podziękować pracownikom służby zdrowia za ich trudną pracę w dobie walki z  koronawirusem.

 Na zna, że ich wszyscy doceniamy i jesteśmy niezmiernie wdzięczni za to, co robią, dzieci wykonały laurki. Oto ich prace

Temat zajęć- 1marca - ,,Dzień Piegów"- lekcja terapeutyczna.

Cele zajęć:

-Budowanie więzi międzyludzkich i integracji między klasami.

- Budowanie poczucia własnej wartości  nie dyskryminującego drugiego człowieka, pokazanie, że jest wiele inności w naszym otoczeniu.

- Uświadomienie dzieciom, że piegów nie należy się wstydzić.

-Rozwijanie zainteresowania książkami.

-Wzbogacanie słownika dzieci. Wdrażanie do wypowiadania się na określony temat.

 Metody :

- słowne : czytane, opowiadanie, pogadanka

- oglądowe: film, prezentacja multimedialna

 2. Formy – praca grupowa zróżnicowana i grupowa jednolita

4. Środki – teksty literackie, tablica interaktywna, karteczki z hasłem, kolorowe piegi

I. Wstęp

Nauczyciel prosi uczniów o rozejrzenie się po sali. Uczniowie mają za zadanie odnalezienie karteczek  z literami- zadanie dla klasy I.

Następnie uczniowie klasy II i III układają z liter hasło,, 1 marca - ,,Dzień  Piegów''.

II. Zadaniem uczniów klasy jest odnalezienie  pudełka  w takcie zabawy zimno-ciepło. W pudełku znajdują się piegi z kartek samoprzylepnych , które dzieci rozdają wszystkim i naklejają sobie na buziach  .

III. Nauczyciel pyta ,, Czy wiecie skąd biorą się piegi?'' Następnie wyjaśnia skąd się biorą piegi?

Tajemnica powstawania piegów tkwi w gromadzeniu się dużej ilości melaniny, czyli pigmentu (barwnika) w naszej skórze. Promienie słoneczne powodują, że komórki naskórka wytwarzają więcej pigmentu, co powoduje powstawanie przebarwień w formie małych kropeczek. Okresem sprzyjającym ich pojawianiu się jest wiosna oraz lato.

Najczęściej piegi występują u osób o jasnej karnacji, o rudych włosach i/albo zielonych oczach. Piegi mają podłoże genetyczne. Jeżeli twoi rodzice je mieli, jest duża szansa, że pojawią się także u ciebie.

IV .Bajka terapeutyczna pt: ,,Mała biedronka."

Zapowiadało się ładne popołudnie. Słońce grzało bardzo mocno zachęcało do pierwszych wiosennych spacerów. Kot leniwie wylegiwał się na płocie. Adaś przyszedł z przedszkola z niezadowoloną miną. Babcia widząc jego nastrój, już od progu starała się go udobruchać.
- Adasiu-czy wiesz, co mamy dzisiaj na obiad?
* Nie-odpowiedział Adaś.
Twoje ulubione naleśniki-woła z kuchni babcia.
* Nic mnie to nie obchodzi i nie chce mi się jeść! -powiedział zdecydowanym głosem Adaś i poszedł prosto do pokoju, trzaskając drzwiami.
-Chyba mu się coś nie udało w przedszkolu - stwierdziła babcia i zabrała się za smażenie naleśników dla całej rodzinki.
A tymczasem mały przedszkolak siedział na podłodze w swoim pokoju i rozmyślał, dlaczego akurat jemu dogryzają koledzy. Przecież przynosił im słodycze, robił wszystko to, co mu kazali, a jednak nie miał się z kim bawić.
* Jestem zły- stwierdził Adaś- koledzy nie tylko nie chcą się ze mną bawić, ale ciągle wyśmiewają się ze mnie!
Powodem ich naigrywań były piegi, które Adaś miał na całym ciele, a szczególnie na buzi.
Babcia Adasia prawie codziennie starała się mu wytłumaczyć, że to taki "typ urody",że jego dziadek tez miał takie "znaki szczególne". Niestety nic to nie pomagało. Na dworze i w mieszkaniu robiło się coraz cieplej a Adaś nie pozwalał ściągać sobie długiego rękawa i długich spodni. Sytuacja stawała się nie do wytrzymania aż tu nagle...
Rozmyślając o swoich wstrętnych koleżankach z przedszkola spojrzał w stronę okna i zauważył na nim małą piegowatą tak...piegowatą biedronkę. Gdy podszedł do niej okazało się, że miała na sobie aż 6 kropek. Była śliczna...
- Dzień dobry, biedroneczko!...powiedział Adaś wcale nie licząc, że stworzenie mu odpowie.
- Dzień dobry Adasiu - odpowiedziała pewnie.
Okazało się, że biedronka mieszkała w pokoju Adasia od dawna, ale dopiero teraz, gdy słońce zaczęło mocniej grzać, mogła wyjść ze swojej zimowej kryjówki.
* Czemu jesteś smutny?- zapytała biedronka.
Chłopiec nie zastanawiał się ani chwilę i opowiedział o swoich kolegach, którzy dokuczają mu codziennie w przedszkolu z powodu jego piegów. Adaś bardzo się "rozkleił" mówiąc o swoich przeżyciach. Łezki zaczęły mu same kapać. Biedronka przyfrunęła na jego małą rękę.
* Nie płacz kolego, głowa do góry!
Adaś wytarł łezki, otworzył dłoń żeby biedronka mogła swobodnie przemaszerować po jego mokrym rękawie. Po cichutku powiedziała mu prosto do ucha:
* Popatrz-nie wygląd świadczy o człowieku. Wiele osób ma piegi i zwierzęta też. Popatrz na mnie. Codziennie na łące spotykam mnóstwo owadów i nikt, powtarzam ci nikt, nie zwraca uwagi na takie szczegóły.
- Nikt? - zapytał z niedowierzaniem Adaś.
* Ależ oczywiście. Łąka pełna jest najróżniejszych stworzeń: małych i dużych, zielonych i czerwonych, grubych i chudych, z piegami i bez
* Każde z nas to akceptuje! - powiedziała biedronka.
Adaś nie mógł uwierzyć, ale pomyślał, że dobrze będzie samemu to sprawdzić.
- Idziemy na łąkę! - powiedział do biedronki.
* Jaki wspaniały pomysł - powiedziała uradowana i szczęśliwa, że po tak długiej zimie znów zobaczy swoich kolegów.
Okazało się, że wycieczka na łąkę to był bardzo dobry pomysł. Wszystkie owady przywitały biedronkę i jej kolegę z radością. Na twarzy Adasia pojawił się uśmiech. Chłopiec zauważył, że zwierzęta są bardzo miłe, wyglądają uroczo i nawet niektóre są do niego trochę podobne...
Następny dzień w przedszkolu nie był już dla Adasia taki straszny. Chłopiec od rana tryskał humorem. Pani wychowawczyni zażartowała, że wiosenna pogoda ma na Adasia dobry wpływ. Koledzy, jakby mniej zwracali uwagę na jego piegowatą buzię, a Bartek i Tomek zbudowali z nim duży zamek z klocków lego.
Po przyjściu z przedszkola Adaś sam zapytał babcię, co będzie na obiad, ale nie usłyszał odpowiedzi, bo popędził do swojego pokoju. Szukał swojej piegowatej koleżanki, żeby się z nią podzielić przeżyciami z przedszkola, ale ona odfrunęła chyba do nieba.

V. Pogadanka

- Jaki kłopot zmartwienie miał chłopiec?

- Kto mu pomógł?

- Kto pamięta , co ważnego powiedziała biedronka? nie wygląd świadczy o człowieku.

- Czy piegi są brzydkie i trzeba się ich wstydzić?

- Czy należy potępiać ,wyśmiewać tych którzy są piegowaci?

VI. Prezentacja multimedialna - znane postacie, które mają:  Katarzyna Dowbor, Weronika Rosati, Julia Roberts , Nicole Kidman.

VIII .Rady dla tych , którzy nie chcą mieć piegów:

 Nie przebywać na słońcu w godzinach 10-16.

Pamiętaj o kapeluszu z szerokim rondem.

Stosuj kremy z filtrem.

IX. Gimnastyka śródlekcyjna.

X. Nauka wiersza- rymowanki.

Piegi są małe, piegi są duże
Piegi odnajdziesz w całej naturze.
Piegi są kolorowe, ładnie ozdabiają.
Najładniej jednak na buziach wyglądają. 

XI. Prezentacja książek literatury dla dzieci i młodzieży: „Ania z Zielonego Wzgórza” „Pippi Pończoszanka”; Ambroży Kleks; Ron Waesley z „Harrego Pottera” Pomysłowy Dobromil. Prezenta

XII . Czytanie przez wybranego ucznia  fragmentu książki,, Akademia Pana  Kleksa".

XII. Bajka,, Pomysłowy Dobromil"- zasoby youtube

XIII. Zakończenie:

-Wysłuchanie wiersza czytanego przez nauczyciela.

Gdzieś w sklepie ze słodyczami
siedziały sobie za szybką
dwa ciasteczka: jedno zwykłe,
a drugie z pyszną posypką.
Zwykłe ciastko, dokuczając,
naśmiewało się z kolegi,
wytykając mu niegrzecznie,
że ma całą buzię w piegi.
Tak, posypka, która wcześniej
była dla ciasteczka plusem,
teraz stała się powodem,
by nazywać je piegusem.
Martwiło się tym ciasteczko

,Ależ mi przypięto łatę…
Wszyscy ze mnie śmiać się będą,
żem jest takie piegowate.”
Chwilę później do sklepiku
weszło dziecko, prosząc tatę:
-Tatku drogi kup mi ciastko.
-Które synku?
-PIEGOWATE!
Owa bajka więc potwierdza
znane opinie i plotki,
że ten kto jest piegowaty,
jest też przez to bardziej słodki!

- Poczęstowanie dzieci ciastkami pieguskami.

Scenariusz zajęć dla klas 1-3  opracowały: mgr Lucyna Bujak, mgr Violetta Jaworska i mgr Anna Stachera.

Zajęcia przeprowadziła mgr Lucyna Bujak.

Biała 28.02.2020r.